توسعه شخصی 2

پستیم وبلندیم وکمالیم وکمیم، آیینه زنگ خورده وجام جم ایم (خیام)

....«فرسایش وجودی» بزرگترین خطری است که انسان را تهدید می کند. برخی عوامل هستند که تا حدی می توانند زمینه های این فرسایش را حداقل در سطح عموم کاهش بدهند؛ مثل حکمرانی خوب، سیستم های مدیریتیِ عقلانی و کارامد،  عدالت و رفاه و حمایت اجتماعی، نهادینه شدن حقوق وآزادی ها ودموکراسی.

تمام فرزانگان و انسانهای آزاده ای که در تاریخ  برای اصلاحات اجتماعی اندیشیده یا کوشیده اند بیشتر برای همین خاطر بوده است و دغدغه اصلی آنها شکوفایی بشر بود. پس سخنی در سهم عوامل بیرونی در رهایی مردمان از معرض های فرسایش ذهنی و وجودی نیست. اما در نهایت باز این خود فرد انسانی است که در هرشرایط باید کاری برای خویش بکند.

 تأثیر عوامل بیرونی نیز منوط به مراقبت شخصی و توسعه شخصی است. هیچکس وهیچ سیستم اجتماعی جایگزین تصمیم ها واعمال فردی ما نمی شود. پس بازهم باید به نقطه آغازی در خود چشم بدوزیم. پاسخ نهایی نیز پاسخی است که ما به خود می دهیم.

 ظرفیت هایی در ما خفته است باید بیداربکنیم. نیروهایی در ما نهفته است که باید پیدا بکنیم. انرژی هایی جنبشی در ما هست که باید آزاد کنیم و به ذهن وتن خویش گسیل بداریم. چراغ وجود خویش را باید خود برافروزیم. چگونه؟ ..........

 https://telegram.me/mfarasatkhah