غریبانه

                                                                                                                                                غریبانه                                                                                          

به یاد دردهای خاموشی که در بیمارستان ها برای همیشه آرام می شوند

به یاد اندوه خانواده هایی که کسان و آشنایان  نیز نمی توانند به بدرقۀ  پیکرِ از دست رفتگان شان، وداع برسر مزارشان وسوگواری شان ، اندکی با آن ها غمخواری بکنند

غوطه خوردن در رنج ها  ، هنر والای بودن ما  در اینجاست

رنج ها  به  مردمِ این سرزمین عمق می دهند

 وآنها را برای لذت بردن های بهتر  در یک حیات  اجتماعیِ همبسته تر   آماده می کنند................

در اینجا

                             https://www.instagram.com/p/B9zOwu4p6cj/                               

جامعه ایران توانایی بالقوه برای فائق آمدن بر این مصیبت را هم دارد ؛ اما ابعاد اجتماعی کرونا بسیار بیشتر از اینهاست

به خانه تکانی جدی واساسی  اجتماعی نیاز داریم 

لینک در اینجا کلیک کنید ......

مردم توانایی بالقوه برای فائق آمدن بر این مصیبت را هم دارند امیدواریم  نحوه اداره کشور و طرز نگاه مسئولان به جامعه تغییر کند/ در کشور امکانات زیرساختی برای رفاه مردم وجود ندارد/ بسیاری از سیاست‌ها اشتباه است و مسیر اداره کشور و رفتار سیاسی حاکمان با جامعه ایراد دارد/ متأسفانه با نگاه امنیتی و سیاسی، نهاد‌های اجتماعی را تضعیف ساختیم/ اگر مردم همکاری نکنند هیچ یک از مسئولین موفق نخواهند شد/ بی توجهی برخی از مردم به تذکرات ناشی از بی اعتمادی و وضعیت روحی و اجتماعی است/ بحران ویروس کرونا همبستگی و وابستگی میان ملت ایران را بیش از گذشته کرده است/ آموزه کرونا برای نهاد روحانیت؛ هر چه مستقل‌تر شوند، نقش مردمی تری خواهند یافت/ روشنفکر کافه نشین و دانشگاهی برج عاج نشینی نمی‌تواند درد‌های مردم را لمس کند

دکتر مقصود فراستخواه، جامعه شناس و نویسنده برجسته کشورمان، می‌گوید: اگر مردم برای حل و گذر از مسایل و مشکلات همکاری نکنند هیچ یک از مسئولین کشور‌های دنیا نمی‌توانند موفق شوند. امروز که کشور با بحران کرونا رو به روست، هر یک با تغییر برنامه مسافرت و زندگی و رعایت قوانین بهداشتی و همچنین با رسیدگی به حل مسایل و مشکلات همسایگان و آشنایان باید تلاش کنیم زنجیره شیوع کرونا را قطع کنیم. در شرایط فعلی باید همگان یک صدا و مسئولیت پذیر باشیم و نسبت به برخی رفتار‌های اجتماعی عده‌ای مانند عدم تغییر برنامه سفر و عدم انعطاف در شغل انتقاد کنیم، اما باید آن سوی را هم در نظر بگیریم و توجه داشته باشیم لازمه این تغییرات آن است که مردم نسبت به نظام سیاسی اعتماد داشته باشند. در شرایط فعلی نهاد‌ها و سازمان‌های دولتی وظیفه دارند اعتماد جامعه را جلب و امکانات لازم را فراهم کنند تا پزشکان به درستی و بدون دغدغه کار خود را انجام دهند به عنوان مثال اقلام مورد نیاز بیمارستان‌ها از جمله مواد ضدعفونی کننده، لباس و… به اندازه ضروری در دسترس باشد.

وی تأکید دارد که حکومت مسئول رفاه و عدالت اجتماعی و خدمات به جامعه است و اگر امکانات زیرساختی در جامعه وجود داشته باشد و مردم از طریق آن‌ها بتوانند نیاز‌های روزمره خود را برآورده کنند و از نظر اقتصادی تحت فشار بسیار نباشند، حتماً روحیه‌ای شاد خواهند داشت و کرونا ویروس به زودی مهار خواهد شد؛ البته بدانیم که پس از مهار شدن بحران کرونا، مشکلات آغاز می‌شود؛ پیامد‌های اقتصادی، اجتماعی، روانشناختی، فرهنگی و سیاسی این مساله کم نخواهد بود و ما باید برای فعالیت‌های جدی تر، حفظ جامعه و محافظت از آینده ایران در برابر این مخاطرات خود را آماده کنیم.

...........................................

....................................

...........................

..........

زمان انتشار : ۲۴ اسفند ,۱۳۹۸ | ساعت : ۱۱:۱۶ | کد خبر : 906344 | پرینت

اگر مردم همکاری نکنند هیچ یک از مسئولین موفق نخواهند شد/ حکومت مسئول تحقق رفاه و عدالت اجتماعی در جامعه است/ به فکر پیامدهای پسا کرونا هم باشیم؛ دکتر فراستخواه در گفت وگو با شفقنا

شفقنا- دکتر مقصود فراستخواه، جامعه شناس و نویسنده برجسته کشورمان، می گوید: اگر مردم برای حل و گذر از مسایل و مشکلات همکاری نکنند هیچ یک از مسئولین کشورهای دنیا نمی توانند موفق شوند. امروز که کشور با بحران کرونا رو به روست، هر یک با تغییر برنامه مسافرت و زندگی و رعایت قوانین بهداشتی و همچنین با رسیدگی به حل مسایل و مشکلات همسایگان و آشنایان باید تلاش کنیم زنجیره شیوع کرونا را قطع کنیم. در شرایط فعلی باید همگان یک صدا و مسئولیت پذیر باشیم و نسبت به برخی رفتارهای اجتماعی عده ای مانند عدم تغییر برنامه سفر و عدم انعطاف در شغل انتقاد کنیم، اما باید آن سوی را هم در نظر بگیریم و توجه داشته باشیم لازمه این تغییرات آن است که مردم نسبت به نظام سیاسی اعتماد داشته باشند. در شرایط فعلی نهادها و سازمان های دولتی وظیفه دارند اعتماد جامعه را جلب و امکانات لازم را فراهم کنند تا پزشکان به درستی و بدون دغدغه کار خود را انجام دهند به عنوان مثال اقلام مورد نیاز بیمارستان ها از جمله مواد ضدعفونی کننده، لباس و… به اندازه ضروری در دسترس باشد.

وی تأکید دارد که حکومت مسئول رفاه و عدالت اجتماعی و خدمات به جامعه است و اگر امکانات زیرساختی در جامعه وجود داشته باشد و مردم از طریق آنها بتوانند نیازهای روزمره خود را برآورده کنند و از نظر اقتصادی تحت فشار بسیار نباشند، حتماً روحیه ای شاد خواهند داشت و کرونا ویروس به زودی مهار خواهد شد؛ البته بدانیم که پس از مهار شدن بحران کرونا، مشکلات آغاز می شود؛ پیامدهای اقتصادی، اجتماعی، روانشناختی، فرهنگی و سیاسی این مساله کم نخواهد بود و ما باید برای فعالیت های جدی تر، حفظ جامعه و محافظت از آینده ایران در برابر این مخاطرات خود را آماده کنیم.

 گفت وگوی سمانه معارف با مقصود فراستخواه

متن گفت وگوی شفقنا با دکتر فراستخواه را می خوانید:

* علی رغم تلاش ها، کشور در مواجهه با بیماری کرونا با وضعیتی دشوار  رو به رو شده است. در پایان سال که بسیاری از مردم آن را زمان بهره برداری زحمات یکساله خود می دانستند، کاهش درآمدها و به نوعی توقف رفت و آمدها را شاهدیم؛ در وضعیت فعلی برای حفظ روحیه و امید، به مردم چه پیشنهاداتی دارید؟

مردم ایران سرشار از روحیه هستند و از مشکلات و گرفتاری ها عبور می کنند

معتقدم این نگاهی که خواهان است مرتب به مردم امید و روحیه دهد، از یک نگاه پدر سالار و نخبه گرا ناشی می شود که متأسفانه بر ما غلبه کرده است به عبارت دیگر این رویکرد پدر سالار به مردم به عنوان صغیر نگاه می کند و گویا کار نخبگان مدنی و اجتماعی به ویژه نخبگان حکومتی، مخالفان سیاسی حکومت و حتی روشنفکران این است که مرتب به مردم امید و روحیه دهند لذا در این فضاها گفتار درمانی، نصحیت کردن و روحیه دادن را آغاز می کنند. به نظرم این نگاه و رویکرد در شأن جامعه کنونی ایران نیست چون جامعه از طریق افزایش تحصیلات، تشکیل گروه های جدید اجتماعی و ارتباطات اجتماعی بسیار تحول پیدا کرده و سطح آگاهی مردم افزایش یافته است. مردم ایران با رنج آشنا هستند و می دانند که چطور از پس مسایل و گرفتاری ها برآیند؛ به خود روحیه می دهند و در این راستا شاهدیم که در شبکه های اجتماعی میان مردم طنز و مطالب فکاهی رد و بدل می شود البته بنده در متن این داستان ها نیستم، ولی به عنوان یک محقق کنجکاو دقت و نمونه گیری و بررسی می کنم و دریافتم که مردم می خواهند زندگی کنند و همچنان به رغم رنج ها، دردها، مسایل و گرفتاری هایی که دارند، سعی می کنند زندگی را برای خود قابل تحمل کنند در نتیجه نیازی نیست به مردم روحیه دهیم، مردم خود سرشار از روحیه هستند. نخبگان سنتی و حاکم و حتی روشنفکران در دهه های گذشته مرتب از مردم روحیه گرفتند و متأُسفانه چه بسیار کسانی که یک ایدئولوژی رسمی را نمایندگی می کنند به مردم به عنوان صغیر نگاه کردند. در نتیجه تأکید من بر این است این نوع نگاه که به دنبال روحیه و امید بخشیدن به مردم هست و ظاهراً بسیار خوب و دلسوزانه است، اما باطنی منفی نسبت به جامعه دارد باید از بین برود.

این نکته که اشاره کردید درآمدهای مردم کاهش یافته دقیقاً درست است؛ غیر از کسانی که از طریق رانت ها، فرصت های خاص و فساد سیستماتیک روزگار گذراندند و در فشار اقتصادی نبودند، پیش از کرونا و بر اثر تحریم ها و تورم درآمد مردم به خصوص قشر پایین جامعه و حتی لایه های پایین طبقات متوسط نزدیک به نصف شد؛ با ورود ویروس کرونا آن هم در ماه های پایان سال، درآمدها بسیار کاهش یافت و مردم گرفتارتر شدند.

باید نحوه اداره کشور و طرز نگاه مسئولان به جامعه تغییر کند

درست است که بسیاری از کشورها درگیر بحران کرونا شدند، اما سوال اینجاست که مردم این کشورها هم قبل از ورود کرونا به کشورشان مانند ایران درآمدی نصف داشتند!؟ آیا کشوری وجود دارد که قبل از کرونا به اندازه ایران مصیبت دیده باشد!؟ بنابراین در حال حاضر بهترین اقدام این است که مسئولین محاسبه ملی کنند و به واسطه شرایط دیروز از امروز عبرت بیاموزند که باید نحوه اداره کشور و طرز نگاه مسئولان به جامعه تغییر کند در غیر این صورت جامعه ایران باز هم لطمه های بسیار سختی خواهد خورد.

در کشور امکانات زیرساختی برای رفاه مردم وجود ندارد  

انواع و اقسام مناقشات و استرس های اجتماعی وارد جامعه شده است، شما به عنوان روزنامه نگار و بنده به عنوان فعال دانشگاهی، محقق و فردی که در حوزه های عمومی علم کار می کند، وظیفه داریم پرسش کنیم که چرا باید سیاست هایی وجود داشته باشد که مردم تا این حد در مقابل یک اپیدمی شکننده باشند!؟ اگر امکانات زیرساختی در جامعه وجود داشته باشد و مردم از طریق آنها بتوانند نیازهای روزمره خود را برآورده کنند و از نظر اقتصادی تحت فشار بسیار نباشند، حتماً روحیه ای شاد خواهند داشت؛ روحیه و امید دادن با نصحیت و گفتار درمانی حاصل نمی شود.

 * همانطور که بیان کردید در این میان اقشار کم درآمد و آسیب پذیر بیش از دیگران در فشار قرار دارند، در شرایط فعلی ضروری است این گروه ها تحت چه نوع حمایت ها از سوی چه نهادها و سازمان هایی باشند؟

بسیاری از سیاست ها اشتباه است و مسیر اداره کشور و رفتار سیاسی حاکمان با جامعه ایراد دارد

سوال بسیار مهمی است. حکومت مسئول رفاه و عدالت اجتماعی و خدمات به جامعه است. در دستگاه های حکومتی و سطوح میانی کسانی هستند که دلسوزانه کار می کنند و دلشان با جامعه است مانند پزشکان و پرستاران که این روزها برای حفظ جان مردم، از خود گذشته اند؛ مشکل اینجاست که بسیاری از سیاست ها اشتباه است و چه بسیار مسیر اداره کشور و رفتار سیاسی حاکمان با جامعه ایراد دارد. در شرایط فعلی نهادها و سازمان های دولتی وظیفه دارند اعتماد جامعه را جلب و امکانات لازم را فراهم کنند تا پزشکان به درستی و بدون دغدغه کار خود را انجام دهند به عنوان مثال اقلام مورد نیاز بیمارستان ها از جمله مواد ضدعفونی کننده، لباس و… به اندازه ضروری در دسترس باشد، اما شاهد فساد در زنجیره توزیع هستیم. چرا باید در کشوری تا این حد فساد به وجود آمده باشد!؟

متأسفانه با نگاه امنیتی و سیاسی، نهادهای اجتماعی را تضعیف ساختیم

علاوه بر سازمان ها و نهادهای دولتی، نهادهای اجتماعی و مدنی، NGO ها و انواع و اقسام حرفه ها و صنف ها می توانند در مسایل مختلف به جامعه کمک کنند، اما متأسفانه در طول دهه های گذشته با عملکرد خود این نهادهای اجتماعی را تضعیف ساختیم و من به عنوان یک محقق و با رعایت تمام مسئولیت های اخلاقی، می گویم که در این دهه ها نه تنها فرصتی برای رشد نهادهای اجتماعی و سازمان های مدنی، صنفی، حرفه ای، سمنی و مردم نهاد به وجود نیامده بلکه نگاه امنیتی و سیاسی به آنها شده است؛ اگرچه این نهادها و سازمان های اجتماعی را مسلوب الاختیار کردیم و زمینه رشد آنها را فراهم نکردیم، اما این نهادها همچنان برای رفع مشکلات در حد توان خود در تلاش هستند به عنوان مثال کسانی هم در سیستم های دولتی حضور دارند و هم در NGO ها و سازمان های مدنی مشغول فعالیت هستند.

* قطعاً کنترل بحران کرونا در کشور به همکاری و همیاری مردم و مسئولین در عرصه های مختلف نیاز دارد، همکاری و همیاری مردم تا به امروز را چطور ارزیابی می کنید؟ برای اینکه شرایط به سمت کنترل بیشتر و در نهایت حل مساله پیش رود، ضروری است مردم چه نکاتی را رعایت کنند؟

اگر مردم همکاری نکنند هیچ یک از مسئولین موفق نخواهند شد

اگر مردم برای حل و گذر از مسایل و مشکلات همکاری نکنند هیچ یک از مسئولین کشورهای دنیا نمی توانند موفق شوند. امروز که کشور با بحران کرونا رو به روست، هر یک با تغییر برنامه مسافرت و زندگی و رعایت قوانین بهداشتی و همچنین با رسیدگی به حل مسایل و مشکلات همسایگان و آشنایان باید تلاش کنیم زنجیره شیوع کرونا را قطع کنیم. در شرایط فعلی باید همگان یک صدا و مسئولیت پذیر باشیم و نسبت به برخی رفتارهای اجتماعی عده ای مانند عدم تغییر برنامه سفر و عدم انعطاف در شغل انتقاد کنیم، اما باید آن سوی را هم در نظر بگیریم و توجه داشته باشیم لازمه این تغییرات آن است که مردم نسبت به نظام سیاسی اعتماد داشته باشند و به این اطمینان برسند آماری که داده می شود، عین واقعیت است. حال نظام سیاسی باید از خود بپرسد، مردمی که اعتماد آنان را در طول سالها سلب کردیم، امروز و در این شرایط تا چه حد می توانند اعتماد و همکاری داشته باشند!

بی توجهی برخی از مردم به تذکرات ناشی از بی اعتمادی و وضعیت روحی و اجتماعی است

توجه داشته باشیم اگر برخی از مردم نسبت به تذکراتی که از سوی سیستم داده می شود، بی توجه هستند بیشتر ناشی از بی اعتمادی و وضعیت روحی و اجتماعی است که بر اثر سیاست های اشتباه و فقدان شفافیت و پاسخگویی شکل گرفته و در نتیجه آن سرمایه اجتماعی فرسایش پیدا کرده و امروز متوجه می شویم که چقدر سرمایه اجتماعی و اعتماد مردم به حکومت مهم است. مردم برای اینکه به زودی یا در هفته ها و ماه های آتی بتوانند این مساله را کنترل کنند یک سلسله نکات فنی و حرفه ای مربوط به بهداشت و سلامت خود و اطرافیانشان را رعایت می کنند و متوجه هستند که مساله جدی است، اما باز هم تأکیدم بر این است که اگر شکاف ملت و دولت وجود نداشت، مطمئناً امروز بهتر می توانستیم از پس این مساله برآییم.

* در میان همه نگرانی ها و اضطراب ها، برخی فواید کرونا را توسعه همدلی اجتماعی می دانند، این امر چگونه حاصل می شود و به عبارت دیگر چگونه می توان تهدید کرونا را به یک فرصت اجتماعی ماندگار تبدیل کرد؟

بحران ویروس کرونا همبستگی و وابستگی میان ملت ایران را بیش از گذشته کرده است

تاریخ ایران نشان داده هر بلایی از جمله سیل، زلزله، قحطی، خشکسالی و انواع و اقسام رنج های اجتماعی که در کشور رخ می دهد، سبب شده مردم قدر یکدیگر را بیشتر بدانند و همبستگی اجتماعی میان آنان مستحکم تر شود. قطعاً بحران ویروس کرونا که این روزها درگیر آن هستیم هم همبستگی و وابستگی میان ملت ایران را بیش از گذشته کرده که نمونه های آن به خوبی قابل مشاهده است.

* کرونا برای مردم و مسئولین چه درس هایی را به همراه داشت؟ ملت و دولت می توانند برای زمان های آینده، چه آموزه هایی را از شرایط فعلی کشور با خود همراه کنند و از آن در زمینه های مختلف استفاده نمایند؟

درس کرونا برای همگان؛ قدر یکدیگر را بیشتر بدانیم

معتقدم کرونا برای همه مردم درس های اخلاقی به همراه دارد به عنوان مثال همگان متوجه شدیم که باید درخصوص الگوهای مصرف بیشتر تأمل کنیم و بدانیم مصرف بی رویه، چنگ انداختن به منابع طبیعت و رفتارهای غیر مسئولانه در این عرصه ممکن است موجب شود که در آینده طبیعت عکس العملی در برابر رفتارهای ما داشته باشد و باز هم شاهد مشکلات زیست بومی باشیم و حتی به بلایایی گرفتار شویم. درس دیگری که کرونا برای همگان داشت، این بود که قدر یکدیگر را بیشتر بدانیم.

سیاستگذاران از کرونا درس بگیرند که بدون مردم نمی توانند بر کشور حکومت کنند

اما به نظرم بیشترین درس کرونا برای حاکمان است. سیاستگذاران، مقامات و حکومت باید درس بگیرند که بدون مردم نمی توانند بر کشور حکومت کنند. این کشور و جامعه انواع و اقسام فراز و نشیب ها را تجربه کرده و برای اینکه پیش رود و در مقابل خطرات مصون بماند لازم است حاکمان با جامعه ارتباط داشته باشند و مطالبات اجتماعی را جدی بگیرند و اعتماد جامعه را جلب کنند. درس بزرگ دیگر کرونا برای حکومت این است که نهادهای مدنی و سازمان های مردم نهاد را تقویت کنند و به آنان فرصت دهند سازماندهی اجتماعی را تقویت کنند. یکی از عوامل موفقیت چین با آن جمعیت بیشمار در مهار بیماری کرونا، همکاری، همبستگی و فعالیت های داوطلبانه مردم بود. لازم است کشور ما نیز حداقل در فعالیت های داوطلبانه اجتماعی فضاها را بازتر و NGOهای مستقل را تربیت کند.

ضرورت تقویت نظرات کارشناسان

درس دیگر کرونا برای مسئولین ضرورت تقویت نظرات کارشناسان است؛ در طول سال های گذشته در کشورمان سیاست بر کارشناسی غلبه پیدا کرد و مسایل با ایدئولوژی ها و کلیشه های محدود دولتی و حکومتی اداره می شد، امروز ضروری است سیاست، غلبه ای بر نظام کارشناسی و اجتماعی نداشته باشد تا کارشناسان بتوانند نظر خود را بیان کنند و کشور براساس نتایج مستقل دانش تخصصی و دیدگاه های کارشناسانه اداره شود.

* گروه های مختلف از جمله، روحانیون، دانشگاهیان و روشنفکران در حمایت و هدایت مردم و مسئولین در شرایط فعلی چه نقش هایی می توانند ایفا کنند؟

آموزه کرونا برای نهاد روحانیت؛ هر چه مستقل تر شوند، نقش مردمی تری خواهند یافت

در چنین شرایطی روحانیت مستقل می تواند نقش بسیار موثری داشته باشد، اما آن دسته از روحانیت به این دلیل که دولتی شده، از نفوذ خود در میان مردم کاسته است و شاید درسی که این گروه از روحانیت از این روزها و شرایط می توانند بگیرند این است که هر چه مستقل تر شوند ، نقش مردمی تری خواهند یافت.

روشنفکر کافه نشین و دانشگاهی برج عاج نشینی نمی تواند دردهای مردم را لمس کند

دانشگاهیان و روشنفکران نیز مانند روحانیت می توانند نقش مهمی ایفا کنند، اما این گروه هم به دلیل بیان مباحث کلی با زبانی غیرقابل فهم، نتوانستند با مردم ارتباط نزدیکی برقرار کنند. روشنفکر کافه نشین و دانشگاهی برج عاج نشینی که در دانشگاه تحقیق و تدریس می کند و در میان مردم حضور ندارد نمی تواند دردهای آنان را لمس کند. شاید دانشگاهیان و روشنفکران مستقل تر باشند، اما باید سخن گفتن با مردم را بیش از گذشته یاد بگیرند و وارد مسایل ریز زندگی کف جامعه شوند و برای بحران ها و پیامدهای آن راه حل های کاربردی در اختیار مردم قرار دهند.

کرونا به زودی مهار خواهد شد؛ به فکر پیامدهای پسا کرونا هم باشیم

کرونا به امید حق و با همکاری جامعه، کمک مسئولین و تلاش ها و فداکاری های پرستاران، مددکاران، بهیاران، پزشکان، مدیران بیمارستان ها و تولید کنندگان کالاهای پزشکی به زودی مهار خواهد شد؛ اما بدانیم که پس از مهار شدن بحران کرونا، مشکلات آغاز می شود؛ پیامدهای اقتصادی، اجتماعی، روانشناختی، فرهنگی و سیاسی این مساله کم نخواهد بود و ما باید برای فعالیت های جدی تر، حفظ جامعه و محافظت از آینده ایران در برابر این مخاطرات خود را آماده کنیم.

در اینجا :

https://fararu.com/fa/news/433079/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D9%82%D8%B5%D9%88%D8%AF-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%A7-%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%87-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%AF-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF

خانه های بی پناه

خانه های بی پناه 

اقامت در خانه ها، لازم است اما:

خانه در ایران آیا گِرِهی هوشمند از شبکۀ خدمات با کیفیت در کشور هست؟!

در خانه بمانند و خدمات وکالاها، آسان و ارزان در دسترس شان باشد؛ برای مواقع بیماری شان(کرونا ودیگر بیماری های احتمالی) و کالاهای مایحتاج عمومی شان،خصوصا قشرهای آسیب پذیر و...

اطلاعاتِ شفاف،راهنمایی کافی، پاسخگوییِ سریع  و قابلیت دسترسی به خدمات وکالاها

نمره ایران در اینترنت همراه از 20 فقط«10» و در اینترنت ثابت از 20 فقط«6» است!

مقایسه کنید با چین وکره جنوبی وایتالیا و... 

 در جدول هایی که توسط نویسنده محاسبه شده است

برمبنای داده های

 ارجاع داده شده درجدول

https://www.instagram.com/maghsoud.farasatkhah/

کرونا و اقامت فعال در خانه

اینجا:

https://www.irna.ir/news/83711412/

تهران- ایرنا- پژوهشگر مسائل اجتماعی با تاکید بر توان خود ترمیمی بالای ایرانیان، گفت: مردم ایران با تکیه بر حافظه‌های تمدنی و ذخایر فرهنگی و ادبی بسیار باارزش خود از تهدید "بیماری کرونا" عبور می کنند.

"مقصود فراستخواه"، روز جمعه در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایرنا اظهار داشت: در فرهنگ این جامعه و در پشت خاطره تمدنی آن، امید وجود دارد و مردم ما مرتب به هم یادآور می‌شوند که "در ناامیدی بسی امید است و پایان شب سیه سپید است. "

وی با بیان اینکه در دنیا تنها نیستیم و این بیماری جهان را فراگرفته است، تصریح کرد: در تاریخ ما از این حوادث دهشتناک کم نبوده و حدود یک قرن پیش بعد از جنگ جهانی اول، قحطی بزرگی رخ داد که به روایتی در نتیجه آن تا یک و نیم میلیون ایرانی جان سپردند اما ایران و ایرانی باقی ماند و ایستاد و زندگی کرد.

مؤسس و دبیر علمی میز آینده پژوهی مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی تصریح کرد: در چشمان کودکان ایرانی می توانیم امید را ببینیم و از تهدید می‌توانیم فرصتی برای همدردی، تقویت محبت بین آشنایان و فامیل و امید دادن و ارائه اطلاعات مفید در فضای مجازی استفاده کنیم.

فراستخواه تصریح کرد: مصلحان اجتماعی، معلمان، مربیان و حتی شهروندان باید به هم امید بدهند و این شرایط را به فرصتی برای تقویت همبستگی ملی تبدیل کنند.

وی، حمایت دولت و سازمان های غیرانتفاعی و نهادهای مدنی از معلولین، سالمندان و کودکان و دیگر اقشار آسیب‌پذیر در شرایط بحران شیوع کرونا را ضروری دانست و تاکید کرد: اگر افراد آسیب‌پذیر مورد حمایت قرار نگیرند، احساس بی‌قدرتی می کنند و امیدشان را از دست می‌دهند.

این پژوهشگر مسائل اجتماعی با بیان اینکه مردم ایران توانایی‌های بالقوه بالایی برای ایستادگی و مقاومت مقابل بحران‌ها را دارند، گفت: مردم ایران با رنج آشنا هستند و حافظه‌های تمدنی و ذخایر فرهنگی و ادبی بسیار باارزشی دارند و توان عبور از بحران را دارند.

فراستخواه از مردم خواست به دوستان، همسایگان و آشنایانشان از طریق فضای مجازی امید دهند و آموزش‌های مفید برای پیشگیری از بیماری ارائه کنند و تاکید کرد: خانواده‌هایی که فرد یا افرادی از آنها دچار کرونا شده‌اند در شرایط سختی قرار دارند و باید مورد رسیدگی و حمایت نهادهای دولتی و مدنی قرار گیرند و نباید در این شرایط آنها را تنها بگذاریم.

شیوع کرونا، فرصتی برای توجه به خود و خانواده

فراستخواه ادامه داد: ما خانه را فراموش کرده بودیم و از صبح تا شب سرکار بودیم. ما به خاطر فعالیت‌های شغلی کمتر در خانه بودیم و از خودمان دور و به اشیاء نزدیک شده بودیم و اکنون فرصتی است که به خودمان و خانواده‌مان بیشتر توجه کنیم.

این فعال اجتماعی، خانواده را یک نهاد مهم ایرانی ارزیابی و تصریح کرد: در پس هر شری، خیری است و در پس تهدید کرونا، می توانیم فرصت‌هایی  پیدا کنیم که یکی از این فرصت‌ها احیای خانواده و تقویت گفت‌وگوی پدران و مادران با فرزاندان است.

فراستخواه به تاکید متخصصان بهداشتی برای در خانه ماندن مردم برای پیشگیری از شیوع بیماری اشاره کرد و گفت: در خانه ماندن ما فرصتی برای گفت‌وگوهای میان‌نسلی است تا اعضای خانواده در کنار هم برای آینده برنامه ریزی کنند.

وی با ابراز اطمینان برای عبور از این شرایط، خاطرنشان کرد: کرونا آثار دشواری از لحاظ اقتصادی و روانشناسی اجتماعی برای جامعه ایران در پی دارد ولی مردم ما توانایی خودترمیمی بالایی دارند و بحران را با سربلندی پشت‌سر می‌گذارند.

کرونا مفید بودن فضای اینترنت را اثبات کرد

فراستخواه گفت: زمانی استفاده بی رویه و نادرست از فضای اینترنت و فضای مجازی در جامعه ایران رواج داشت و وجه منفی آن بر وجه مثبت آن غلبه می‌کرد. در موضوع کرونا، مصرف دیجیتال ما به خلاقیت دیجیتال تبدیل شد و به جای مصرف کور دیجیتال توانستیم خلاقیت به خرج دهیم و از آن برای آموزش و امیدبخشی به همدیگر استفاده کنیم.

وی، شوخی مردم با بیماری کرونا در فضای مجازی را یادآور شد و گفت: فضای مجازی نه تنها در آموزش و امیدبخشی موثر بود بلکه به ایجاد نشاط اجتماعی هم در شرایط استرس ناشی از شیوع بیماری کمک کرد.

کارشناس ارشد مسائل اجتماعی با بیان اینکه شیوع کرونا توانست تابو تهدید بودن محیط اینترنت را بشکند، تاکید کرد: اکنون خود دولت از مردم می‌خواهد که از فضای اینترنت برای خرید، مبادلات مالی، آموزش و دیگر کارهایشان استفاده کنند و برای ایمن ماندن از بیماری کرونا در خانه بمانند.

فراستخواه یادآور شد: الگوهای ارتباطی در فضای مجازی و نگاه به اینترنت پس از شیوع بیماری کرونا معقول‌تر شد و دیگر به اینترنت به عنوان یک وسیله سرگرمی کور نگاه نمی‌شود و به وسیله‌ای برای همدردی، مشارکت و حل مشکلات تبدیل شده است.

کنشگران مرزی نقش موثری در حل بحران‌ها دارند

این استاد جامعه‌شناسی، حضور موثر کنشگران مرزی در کنار مردم و دولت برای حل بحران‌ها را یادآور شد و گفت: کنشگران مرزی به عنوان افرادی از دولت و حاکمیت که با مردم ارتباط نزدیکی دارند و آنها را درک می‌کنند همواره دردهای جامعه و مطالبات آنها را در سطوح دولتی و حاکمیتی پیگیری می‌کنند و اقدامات آنها امیدبخش است.

وی، جامعه امروز ایران را متفاوت از جامعه گذشته و پیش از انقلاب و جامعه‌ای رشدیافته ارزیابی کرد و گفت: مردمی که اول انقلاب به طور متوسط  کمتر از سه کلاس درس خوانده بودند، الان بر اساس شاخص‌های یونسکو، به طور متوسط ده کلاس درس خوانده‌اند.

این استاد جامعه‌شناسی با بیان اینکه میانگین سنی مردم ایران در زمان انقلاب ۲۲ سال بوده اما الان ۳۰ سال است، تصریح کرد: شهرنشینی در ایران به ۸۰ درصد رسیده، گروه‌های جدید اجتماعی مثل گروه‌های زنان و جوانان تشکیل شده، دسترسی مردم به اینترنت بالای هشتاد درصد است و الگوهای ارتباطی تغییر پیدا کرده است که همه اینها باعث بلوغ جامعه ایرانی شده است و تا حدی عمیق‌تر به مسائل نگاه می کند و دیگر رفتارهای هیجانی کمتری از خود بروز می‌دهد.

فراستخواه خواستار توجه به نهادهای مدنی، صنفی و سازمان‌های غیرانتفاعی شد و گفت: شیوع کرونا نشان داد که در شرایط بحران و مشکلات، نهادهای غیردولتی بسیار بیشتر از نهادهای دولتی می‌توانند موثر باشند.

وی با بیان اینکه هر جا مردم حضور پیدا کرده‌اند موفقیت‌های بزرگی برای کشور رقم خورده است، تصریح کرد: لازم است زمینه مشارکت نهادهای مدنی و سازمان های مردم نهاد در همه زمینه‌ها و در همه سطوح فراهم شود.

از نصیحت و تبلیغات کم کنیم و بر عقلانیت و پاسخگویی بیفزاییم...

از نصیحت و تبلیغات کم کنیم  و بر عقلانیت و پاسخگویی بیفزاییم... 

مونتسکیو نشان داد که نصیحه الملوک به جایی نمی رسد و گفت به جای نصیحت،  تفکیک قوا  بکنید. جامعه را مطالبه گر کنید، قدرت را پاسخگو کنید.

مسؤولان لازم است تدابیر سریعی انجام بدهند تا ضمن کنترل گسترشِ انفجاریِ بیماری واگیر در میانِ جمعیت وشهرها، کالاها وخدمات ضروری ارزان و یا رایگان در این روزها با سرعت وکیفیت به نحوی قابل دسترس برای همۀ قشرها در اختیار خانوارها قرار بگیرد مانندِ

مایحتاج عمومی، دارو، درمان وملزومات بهداشتی وپیشگیریها، تسهیلِ خدمات و..

@شیوع زود و سریع بیماری در ایران، حاصل سیطرۀ  سیاست بر منطق پزشکی  و  بر منطق ادارۀ عقلانیِ کشور بود.

@حداقل از اینجابه بعد بجای شعار های ایدئولوژیک وگفتار درمانی ها وتبلیغات، نظام تدبیر عقلانی و  شفافیت وپاسخگوییِ اجتماعی داشته باشیم...         

https://www.instagram.com/p/B9nom7ypjAj/

چوعضوی به درد آورد روزگار....

چوعضوی به درد آورد روزگار.....

از گفت وگوی کیوان مهرگان با مقصود فراستخواه

18 اسفند 98

در اینجا :

https://www.instagram.com/p/B9leiPmpfso/

ضرایب هفتگانه شیوع ویروس کرونا و مواجهه با آن

ضرایب هفتگانۀ  شیوع ویروس کرونا  و مواجهه با آن

گفت وگوی احسان آرمان با مقصود فراستخواه

روزنامه آرمان ملی، 19 اسفند 98 ؛ صفحات 1 و 11

http://www.armanmeli.ir/fa

کد خبر: ۲۸۴۴۵۱ | تاریخ : 1398   12   19  - شماره: 681

عکس‌:‌آرمان ملی/فاطمه فتاحی / آرمان ملی- احسان انصاری: بحران کرونا روز به‌ روز سایه سنگین‌تری بر جامعه ایران می‌گستراند. براساس آخرین آمار رسمی ارائه شده تاکنون ایران یکی از کشورهای جهان است که بیشترین تعداد مبتلایان به این بیماری را داشته است. هر چند تلاش‌های زیادی برای مهار این بحران در ایران انجام شده است اما مردم در شرایط دردآور و سختی زندگی می‌کنند و آسیب‌های روانی و اجتماعی این اتفاق لحظه به لحظه شدت بیشتری پیدا می‌کند. در شرایط کنونی جامعه ایران روزهای سختی را سپری می‌کند و با آینده مبهمی درباره بحران کرونا مواجه شده است. به همین دلیل و برای تحلیل ابعاد جامعه شناختی این بحران «آرمان ملی» با دکتر مقصود فراستخواه استاد دانشگاه و جامعه شناس برجسته کشور گفت‌و‌گو کرده است. دکتر فراستخواه معتقد است:« زمان بزرگ ایران فرا رسیده است. مردم ایران باید زمان و تاریخ بزرگ و طولانی ایران را در شرایط کنونی به خاطر بیاورند که ایران از مخاطرات بسیار بزرگ‌تری از بحران کرونا عبور کرده و همچنان نیز پابرجا باقی مانده است. زمان بزرگ ایران امید زیادی در دل مردم ایجاد می‌کند و این امید به نسل‌های آینده نیز منتقل خواهد شد. مردم ایران دارای سرمایه‌های مادی و معنوی زیادی هستند که سرمایه ذخیره روزهای سخت خواهد بود. اگر ما زمان بزرگ ایران را فراموش کنیم و گرفتار این بحران شویم که امروز بر جامعه ما عارض شده دچار یأس و ناامیدی خواهیم شد. مردم باید تا آنجا که امکان دارد از شیوع این بیماری جلوگیری کنند. این اپیدمی دارای یک منطق ریاضی است که اگر مراقب نکنیم به مرور زمان افراد بیشتری از جامعه را مبتلا خواهد کرد. در شرایط کنونی افراد در محیط منزل فرصت بیشتری برای کنار هم بودن، مطالعه کردن و تقویت روحیه معنوی خود دارد. به همین دلیل در چنین شرایطی مردم باید لحظات پردرد خود را از معنا پر کنند». در ادامه ماحصل این گفت‌و‌گو را می‌خوانید.

بحران کرونا زندگی مردم ایران را تحت‌تأثیر قرار داده و به مهم‌ترین دغدغه این روزهای مردم تبدیل شده است. دیدگاه شما درباره ابعاد اجتماعی و پیامدهای این بحران برای جامعه ایران چیست؟

کرونا یک اپیدمی جهانی است. با این وجود برای هر کشور دارای ضرایب متفاوتی است. بنده معتقدم کرونا یک صرفا پدیده جمعیت شناختی، پزشکی و بهداشتی نیست و بلکه به‌صورت اجتماعی شکل می‌گیرد. به‌همین دلیل نیز دارای وجوه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است. به همین دلیل باید ضرایب مختلف کرونا را در کشورهای مختلف در شرایط متفاوت مورد بررسی قرار داد.

 به‌عنوان مثال ضریب سیاسی کرونا در کشورهایی که با این بحران درگیر هستند متفاوت است. کشوری که در آن رضایت عمومی بحث برانگیز باشد و بخش عمده‌ای از مردم آن جامعه از ساختارهای تصمیم‌گیری رضایت نداشته باشند و پیوند ملت و دولت منسجم نباشد و وضعیت پاسخگویی نیز در شرایط مطلوبی قرار نداشته باشد با چالش‌های جدی‌تری برای مقابله با کرونا مواجه خواهد بود. این وضعیت در کشورهایی که دارای رضایت عمومی بالایی هستند و رویکردهای دموکراتیک و پاسخگویی در آنها در وضعیت مطلوبی قرار دارد متفاوت است و شکل بهتری دارد. اگر دو کشور را فرض بگیریم که از نظر بهداشتی و پزشکی در مقابله با این بحران در وضعیتی مشابه قرار داشته باشند، اما از نظر ضریب سیاسی و رضایت عمومی در وضعیت متفاوتی باشند قطعا توانایی کشوری که از ضریب سیاسی پایین‌تری برخوردار است برای مقابله با این چالش کمتر بوده و این کشور با مشکلات بیشتری مواجه خواهد بود.

این وضعیت درباره ضریب اجتماعی بین کشورها نیز وجود دارد؟

بله؛ ضریب اجتماعی نیز در مقابله با این بحران نقش دارد. سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی و میزان مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌های جامعه در این زمینه تاثیرگذار است. به‌عنوان مثال اگر در یک کشور اعتماد اجتماعی و میزان مشارکت مردم بالا باشد وضعیت این جامعه برای مقابله با کرونا به مراتب از جامعه‌ای که چنین وضعیتی ندارد و با چالش فرسایش سرمایه اجتماعی مواجه است بهتر خواهد بود. به‌عنوان مثال کشور چین که نخستین کشوری بود که با این بحران مواجه بود به‌دلیل داشتن سرمایه اجتماعی در شرایط کنونی به وضعیت مهار این بحران رسیده است. بدون شک یکی از مهم‌ترین فاکتور‌های موفقیت این کشور در مهار بحران کرونا فعالیت‌های داوطلبانه‌ای است که در نظم کنفوسیوسی و فرهنگ پویای کنفوسیوسی وجود دارد. این در حالی است که دولت چین به‌عنوان یک دولت ایدئولوژیک در زمینه‌های مختلف انعطاف زیادی از خود نشان می‌دهد و گرفتار ایدئولوژی نیست. به همین دلیل نیز اقتصاد این کشور موفق شده با اقتصاد کشورهای جهان ارتباط موفق داشته باشد و در نتیجه در شرایط کنونی موفق شده بحران کرونا را مهار کند. در چنین شرایطی اگر کشوری دارای تشکل‌های مدنی خلاق و پویا نباشد، فرسایش اجتماعی رخ داده باشد و میزان مشارکت کاهش داشته باشد به راحتی نمی‌تواند با این بحران مقابله کند. در نتیجه به راحتی نمی‌توان کشورهای درگیر بحران کرونا را تنها با معیار پزشکی و بهداشتی با هم مقایسه کرد و بلکه باید پارامتر‌های دیگر را نیز در نظر گرفت.

بحران کرونا به‌دلیل ورود به ساحت‌های مختلف مدیریتی یک آزمایش بزرگ برای مدیریت جوامع مختلف است. آیا مدیریت استراتژیک این بحران در کشور ما به خوبی انجام شده است؟

ضریب مدیریتی یکی دیگر از فاکتورهایی است که باید درباره این بحران به آن توجه کرد. نظام تدبیر در هر کشوری متفاوت است. اینکه در هر کشوری شایستگی وتخصص به چه میزان در انتخاب مدیران تاثیرگذار است دارای اهمیت است. به همین دلیل اگر نظام شایستگی در هرکشوری به دلایل مختلف با چالش مواجه شود و کارها در اختیار انسان‌های چاپلوس و بله قربان‌گو باشد و انسان‌های بزرگ و مستقل حذف شوند به‌صورت طبیعی کیفیت مدیریت چنین کشوری کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل نیز پراکنده‌گویی به وجود می‌آید و اقدامات به موقع انجام نمی‌شود. به‌عنوان مثال در کشور ما به دلایل مختلف و از جمله دلایل سیاسی قرنطینه برخی شهرها که منشأ این بیماری بودند، بموقع درهمان ابتدا صورت نگرفت. این در حالی است که اگر چنین اتفاقی رخ می‌داد آسیب‌های کمتری به بخش‌های دیگر کشور وارد می‌شد. در چنین شرایطی تصمیم‌گیری نیز در مراکز متعددی صورت می‌گیرد و بحران دارای متولی مشخصی نیست. در شرایط کنونی نیز در کنار وزارت بهداشت به‌عنوان متولی تخصصی این بحران برخی نهادهای دیگر نیز دخالت می‌کنند.

 این وضعیت درباره ضریب اقتصادی نیز وجود دارد. اگر بین کشورهایی که درگیر این بیماری هستند یک مقایسه اقتصادی صورت بگیرد بسیاری از مسائل مشخص می‌شود. در شرایط کنونی به جز کشور چین که منشأ این بیماری است کشورهای کره جنوبی، ایتالیا و ایران کشورهایی هستند که بیشترین مبتلایان را به خود اختصاص داده‌اند. با این وجود تنها کشور ایران است که در شرایط خطیر امروز با تحریم‌های بین‌المللی مواجه است. تا قبل از بحران کرونا مردم ایران به‌دلیل تحریم‌ها در وضعیت نامناسب اقتصادی زندگی می‌کردند و زندگی معیشتی آنها با چالش‌های مختلفی مواجه بود. در چنین شرایطی مردم ایران با شوک کرونا مواجه شده‌اند. اگر وضعیت چنین جامعه‌ای را با جوامعی که مردم آنها در رفاه زندگی می‌کنند و با چنین مشکلاتی مواجه هستند مقایسه کنید متوجه می‌شویم که مقابله با کرونا در جوامعی مانند ایران با چالش‌های بیشتری مواجه است.

در چنین شرایطی مدیریت بحران دارای اهمیت بیشتری است یا داشتن زیرساخت‌ها و تجهیزات متناسب برای مقابله با بحران؟

این موضوع در ضریب زیرساختی‌ها قابل بحث است. ایران از نظر پهنای باند اینترنت در وضعیت خوبی قرار ندارد و اینترنت مورد استفاده مردم در طول روز با نوسان‌های مختلف مواجه می‌شود. در ایران هنوز مدارس هوشمند نشده‌اند و دارای کیفیت مطلوبی نیستند. در چنین شرایطی تبلیغات بزرگ‌تر از واقعیات صورت می‌گیرد.

 نکته دیگر به ضریب مدنی در جوامع مختلف مربوط می‌شود. ضریب مدنی در یک جامعه دارای اهمیت است و مصونیت ایجاد می‌کند. در جامعه‌ای که ضریب‌مدنی وجود دارد رسانه‌های گروهی از مسئولان در زمینه‌های مختلف مطالبه‌گری می‌کنند و به همین دلیل مسئولان احساس می‌کنند که عملکرد آنها زیر ذره‌بین افکار عمومی جامعه قرار دارد. در نتیجه اگر کشوری در این زمینه با چالش مواجه باشد از کارکرد لازم برای مقابله با بحران‌هایی مانند بحران کرونا برخوردار نخواهد بود. ایران از نظر دانش و شبکه بهداشت یکی از کشورهای متوسط به بالا است که به‌عنوان یک کشور درحال توسعه می‌تواند در این زمینه در آینده گام‌های بلندتری بردارد. بنده تاکنون به شش ضریب کلیدی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، مدیریتی، زیرساختی و مدنی اشاره کرده‌ام. به‌صورت معمول کشورهای توسعه یافته و پیشرفته از وضعیت خوبی در این شش ضریب برخوردار هستند و به همین دلیل در مدیریت بحران‌هایی مانند کرونا از ‌درصد موفقیت بیشتری برخوردار هستند. ممکن است کشوری مانند چین از ضریب سیاسی بالایی برخوردار نباشد اما دارای ضریب اجتماعی، مدیریتی، اقتصادی و زیرساختی قابل قبولی است. به همین دلیل نیز با توجه به جمعیتی که دارد و جمعیتی که به این بیماری مبتلا شده‌اند موفق شده به مهار این بحران نزدیک شود.

جامعه ایران در این ضرایب در چه وضعیتی دارد و با توجه به این ضرایب چه زمانی می‌تواند این بحران را مهار کند؟

یکی از مسائل امیدوار‌کننده درباره ایران دانش پزشکی قابل قبول است که می‌تواند در چنین شرایطی به مهار بحران کمک کند و بنده نسبت به این مساله امیدوار هستم. البته جامعه ایران دارای نقاط مثبت دیگری نیز است. مردم ایران با رنج آشنا هستند. در تاریخ ایران بیماری‌های زیادی باعث مرگ مردم ایران شده است. نمونه بارز این اتفاق در دوران جنگ جهانی اول رخ داد که در حدود پانزده‌درصد مردم ایران به‌دلیل بیماری جان خود را از دست دادند. از سوی دیگر ملت ایران تهدیدها و جنگ‌های بزرگی را پشت سر گذاشته‌اند و تا حدود زیادی با رنج آشنا هستند. در کنار این مسائل البته ما در برخی ضرایبی که عنوان کردم دارای وضعیت قابل قبولی نیستیم. به همین دلیل نیز در شرایط کنونی که مردم به اقلام پزشکی نیاز دارند به راحتی نمی‌توانند این اقلام را تهیه کنند.

 نکته دیگر اینکه حافظه کوتاه‌مدت جامعه ایران جریحه‌دار است. جامعه ایران در حافظه کوتاه‌مدت خود خاطراتی مانند انتخابات را دارد که همچنان محل مناقشه و بحث است. در نتیجه جامعه ایران با خاطرات متعادلی با بحران کرونا مواجه نشده است. بخش‌های مختلفی از جامعه ایران با خاطری آزرده با این بحران مواجه شده‌اند. جامعه ایران قطبی شده و ساختارهای تصمیم‌گیر نیز معمولا با یک قطب آن هم به‌صورت ابزاری ارتباط دارد. بخش‌های مهمی از جامعه ایران از نظر عاطفی و روانی خسته شده است. به‌صورت طبیعی هنگامی که یک جامعه خسته است و از نظر روانی و عاطفی آسیب‌پذیر است در مواجهه با بحران‌هایی مانند کرونا قطعا آسیب بیشتری خواهد دید. به‌دلیل همین خستگی ذهنی نیز قادر به همکاری و مشارکت در مهار این بحران نیست و یا اینکه بخش‌هایی از جامعه قادر به چنین کاری نیستند. به همین دلیل مردم جامعه ایران در بحران کرونا رنج و سختی زیادی را متحمل می‌شود. البته تجربه تاریخی بیانگر این مساله است که در شرایط بحرانی مردم جامعه ایران به سمت همبستگی بیشتر حرکت می‌کنند. با این وجود برخی مسائل منفی در همبستگی مردم اخلال ایجاد می‌کند. بنده امیدوارم در دوران پساکرونایی حکمرانان جامعه ما یاد بگیرند که اگر بین نهادهای تصمیم‌گیر و مردم همبستگی و انسجام وجود داشته باشد. بدون شک اگر چنین اتفاقی رخ بدهد برای آینده ایران بسیار مفید و سازنده خواهد بود.

در شرایط کنونی اغلب خانواده‌ها با آسیب‌های جدی روانی ناشی از بحران کرونا مواجه هستند و فشار روانی و استرس زیادی را متحمل می‌شوند. راهکار و توصیه شما برای مهار این استرس و فشار روانی چیست؟

بنده معتقدم باید زمان بزرگ ایران را در مد نظر قرار بدهیم. مردم ایران باید زمان و تاریخ بزرگ و طولانی ایران را در شرایط کنونی به خاطر بیاورند که ایران از مخاطرات بسیار بزرگ‌تری از بحران کرونا عبور کرده و همچنان نیز پابرجا باقی مانده است. زمان بزرگ ایران امید زیادی در دل مردم ایجاد می‌کند و این امید به نسل‌های آینده نیز منتقل خواهد شد. مردم ایران دارای سرمایه‌های مادی و معنوی زیادی هستند که سرمایه ذخیره روزهای سخت خواهد بود. اگر ما زمان بزرگ ایران را فراموش کنیم و گرفتار این بحران شویم که امروز بر جامعه ما عارض شده دچار یأس و ناامیدی خواهیم شد. مردم باید تا آنجا که امکان دارد از شیوع این بیماری جلوگیری کنند. این اپیدمی دارای یک منطق ریاضی است که اگر مراقب نکنیم به مرور زمان افراد بیشتری از جامعه را مبتلا خواهد کرد. در شرایط کنونی افراد در محیط منزل فرصت بیشتری برای کنار هم بودن، مطالعه کردن و تقویت روحیه معنوی خود دارد. به همین دلیل در چنین شرایطی مردم باید لحظات پردرد خود را از معنا پر کنند. مردمی که در شرایط کنونی مصرف خود را کنترل می‌کنند و به دیگران کمک می‌کنند به یک نوع تجربه اجتماعی دست پیدا می‌کنند که به سرمایه‌های معنوی و اخلاقی تبدیل می‌شود که برای زیست نسل‌های بعدی سازنده خواهد بود. تا قبل از کرونا ارزش‌های بقا برای مردم ایران دارای اهمیت شده بود و هر فردی تلاش می‌کرد تنها گلیم خود را از آب بیرون بکشد. با این وجود در شرایط موجود برخی افراد در جامعه هستند که تلاش می‌کنند زمینه‌های همبستگی و انسجام اجتماعی را ایجاد کنند تا جامعه از این بحران عبور کند.

پی دی اف

تاب آوری درونزای اجتماعیِ ، برگی از تاریخ ایران خواهد شد

تاب آوری درونزای اجتماعیِ ، برگی از تاریخ ایران خواهد شد

https://www.instagram.com/maghsoud.farasatkhah/

-اگر سیستم های رسمی، هوشمند نباشند؛ چالاک و پاسخگو نباشند و با زیست جهانِ جامعه  نتوانند همنوایی مطلوب نشان دهند، آنگاه ما چه کنیم؟

-راه اینست که جامعه، به خودآگاهی و خودْتنظیمیِ درونزا و ابتکاراتِ اجتماعی اش بیفزاید.

-نظم کنفوسیوسی و پویاییهای کنفوسیوسی در فرهنگ چین بود که آنها را به مهار بحران نزدیک می کند.

-ما نیز مردمی هستیم. ما سنتهای جمعی داشتیم. داستان سیمرغ، نمونۀ باشکوهی است از همکاری مؤثر جمعی در ادبیات ما.

§      سیمرغی شدن یعنی چه؟  یعنی شبکه مجازی اجتماعی :

-هرحرفه و هرصنف اعضای خود را امداد میکند، سازمانها وشرکتها کارکنان وکارگران را؛

با اطلاع یابی و اطلاع رسانی، کمک به تهیه و تأمینِ مایحتاج عمومی

-سَمَن ها با آموزشهای مجازی و گسیل همکاریهای داوطلبانه

-هرکس صدای مهربان مراقبت اجتماعی و حمایت اجتماعی را بشنود

-وزارت بهداشت و واحدهای استانی اش، موارد اطلاع یافتۀ بیماری را در هر منطقه از شهر، هم هنگام و بوسیلۀ تلفن های همراه به اهالی آن منطقه اطلاع بدهد

¾تلفنها، ایمیلها، پیوندها، همیاریها، گسیل امکانات ....هیچکس احساس تنهایی نکند  

تاب آوری

https://www.instagram.com/p/B9ZXOkFJCbi/

تاب آوری

ما پیش از کرونا اصلاً شرایطِ خوبی نداشتیم. کرونا با همه مصائبش، حاوی عبرتی است که اگر نیک بیاموزیم و به کار بگیریم(خصوصا مسؤولان کشور)، جامعه ایران بلکه از خطر زوال خاموش و غافلانه ای که درپرتگاهش بود مصون بماند. پشت هر شرّی، خیری پنهان است.

اکنون باید به یاد آن«زمانِ بزرگ ایرانی» تاب آوری به خرج داد؛ با این امید که بهار وتابستان پیش رو با درس آموخته های جاری، قرین تحول عمیقی باشد در احوال و قلوب و اعمال مناسباتِ «دولت و مردم».  امکانهای تازه ای فراهم آید ودرهای بسته ای گشوده شود.

 تاب آوری در سه سطح:  1.سطح کلان، 2. سطح میانی ، 3. سطح خُرد

نخست. سطح خُرد(فردی وخانوادگی):

ذهنمان را آزاد و سرشار سازیم؛ ریلکس باشیم...جهان پهناورتر است... زمان، بزرگتر است... نگذاریم تنش و فروبستگی برما چیره شود....نگاه را وسعت بخشیم... قابلیتهای نهفته را بیدار کنیم، فعال کنیم و به محیط زندگی گسیل بداریم.از خود فاصله بگیریم و درخود تماشا کنیم

خانواده مهم ترین نهاد اجتماعی است. از طریق آن تمام انرژیهای حیاتی در نسل آینده جاری خواهد شد....چراغ خانه برافروزیم ودر روشنی اش؛ گفتگوها، مراقبت ها، تدابیر و برنامه ریزی های آتی، هم اندیشی و کشف امکانهای تازه. آنک سپیدۀ امید در نگاه کودکان.

هم آموزیِ پدران ومادران با  فرزندان؛  «آموزش به مثابۀ صنعت خانگی»

اصلاً خبری از کرونا در قارۀ هشتمِ جهان(اینترنت)نیست؛ گردش خانوادگی سالم و مفرّح وآموزنده ای در این قاره: خرید وفروش، دید وبازدید نوروزی، پذیرایی ها، هدیه ها، عیادتها، تسلیت ها، طنزها، آموزشهای غیر رسمی، همیاری ها و غمخواری ها.....به امید روزهای بهتر

هیچکس به تنهایی خوشبخت نیست

هیچکس به تنهایی خوشبخت نیست

ویلیام جیمز با اشاره به نقاشی ای از رافائل که در آن، پولسْ پای خویش بر گُردۀ شیطان نهاده است، می گوید: «گاهی در زیبایی یک نقاشی، شیطان نیز سهمی دارد».

کرونا با همۀ مصائب دردناک، می تواند حاوی درسهایی باشد. یکی از آن درسها، درک ملموس تر ما از یک اصل مهم در دانش اجتماعی است:

«به هم پیوستگی سرنوشت بشری»

هر کس به تنهایی ممکن است در بیماری یا سلامت انبوهی مردمان محله، محل کار، شهر، استان همجوار، کشور، منطقه و جهان سهیم باشد

§       انسان موجودی در اجتماع نیست، موجودی اجتماعی است

§       نیکبختی یا نگونبختی یکایک افراد بطور اجتماعی رقم می خورد

§       تا یکنفر بدبخت است، هیچکس به نحو پایدار خوشبخت نیست

حکمت ایرانی:

§        چوعضوی به درد آورد روزگار ، دگر عضوها را نماند قرار(سعدی)

§       هردست که دادنداز آندست گرفتند،هرنکته گفتندهمان نکته شنیدند (فروغی بسطامی)

§         می رود از سینه ها در سینه ها، از ره پنهان صلاح وکینه ها( مولوی)

https://www.instagram.com/maghsoud.farasatkhah/