نشانه شناسی نوروز - پاره نخست

نشانه شناسی نوروز ، 1403 (پاره 1)

§   مثل هوای گرگ ­ومیش نوروزی، فرهنگ ایرانی؛ ترس ولرز یک تداوم نقطه ­چینی در ابهام بیم وامید بود.

§   اعتدالی در آب وهوا، نفَسی در نسیم، اهتزازی در خاک و جنبشی در درخت وگیاه کافی­ بود که نشانه ­ای از بوی بهبود در اوضاع جهان دل­گرفته وغم­زدۀ ایرانی بدهد.

§   مردمان ما با همین مختصر علامات، خانه­ تکانی و دید و بازدید از سر می­ گرفتند.

§   هر چه هم بار رنجهای­شان سنگین ودلهای­شان خونین بود،

باز نمی­توانست مانع کمترین بهانه­ هایی بشودکه برای شور و شادی و آری­ گفتن مجدد به زندگی داشتند.