ای ایران! ای مرز پرگهر

ای ایران!  ای مرز پرگهر

دردنوشت مقصود فراستخواه

28 خرداد 1404

در چه وضعیتی به سر می بریم؟

الف. ملت-دولت ایران در معرض تجاوزِ حکومتی قانون شکن تحت حمایت پشتیبانان جهانی خود قرار گرفته است. مردمان سرزمینی کهن و پهناور، فارغ از همه کثرت وتنوعات شان، در همبستگی اجتماعی و دفاع از خود وآب وخاک عزیز یک دل اند.

ب. اختلافات داخلی خانوادگی ایران هیچ ربطی به متجاوزان بدخواه وحامیان آنها ندارد. همه شهروندان وگروه های سیاسی حتی با وجود انتقادات بحق جدی شان از عملکردهای این چند دهه حاکمان، در چنین شرایطی مطمئنا به دفاع از زمین وآسمان عزیز ایران در هیئت یک «ملت-دولت» باتمام توان متعهدند. وه چه فضیلت باشکوهی؛ حتی مخالفان آزاده و روشنفکران و کنشگران عزیز ملی که طی سالها در حق شان اجحاف شده است، در داخل و خارج ایران حتی در زندان یا حصر یا تبعید ناخواسته، از آب وخاک در برابر اسرائیل متجاوز و انواع حامیانش یک دل ویک زبان هستند، از کشورشان دفاع می کنند واین یعنی شکوه شرف و آزادگی ایرانی.  

پ. اکنون وقت ورود به دردها وآلام این ملت نیست و اینکه کدام ایدئولوژی و چه عللی در طی این بیش از چهار دهه، مردم و کشوری بزرگ با منابعی عظیم را به جای واقع نگری، خرد سیاسی، پیشرفت اقتصادی و توسعه پایدار وعزت وافتخار بین المللی، با چنین مصائب ناخواسته دست به گریبان ساخته است. دریغ از این درد واندوه.

پاسخی که به این وضعیت می دهیم؟

1.این جنگ فقط راه حل سیاسی و ابتکارات خلاق و پیگیر و فوق ِهوشمندانۀ حقوق بین الملل دارد که بیش از هرچیز وظیفه کارشناسان ومسؤولان خردورز دولت و کنشگران مرزی است که با الهام گیری از خرد جمعی ایرانی کوشش جدی و بهنگام بکنند. هر نوع رفتار ناسنجیده می تواند به ابعاد این فاجعه بازهم دامن بزند. جنگ ویرانگر است و باید با حفظ عزت وسرفرازی وطن، با سنجیدگی، آینده اندیشی و نگاه همه جانبه، کنترل ومهار و جمع شود وبه پایان برسد.

2. دشمن متجاوز علاوه بر زدن ددمنشانه اینجا و آنجای سرزمین عزیزمان، متأسفانه از نوعی تفوق بیرحمانۀ رسانه ای، نظامی، مالی و سیاسی برخوردار است و به پشتوانه حامیان زرادخانۀ جهانی و با استفاده فریبکارانه از شبکه های خبری واجتماعی و قدرت بازنمایی اش، امواجی از فشار پیچیده روانی علیه ایران و ایرانیان به راه انداخته است.

3.هرنوع رفتار واکنشی، نسنجیده و هر سطحی نگری وفقدان آینده اندیشی می تواند برای آینده این آب وخاک پر هزینه باشد. باید با آرامش روانی وهوشیاری کامل از خود، خانواده، همسایگان، همشهریان وهموطنان، از حیوانات و از زیستبوم خویش مراقبت بکنیم. شکوه «مراقبت از خود و از هر دیگری» رمزگان این مرحله از آزمون تاریخی ماست و البته که فضیلتی جهانشمول و همیشگی نیز هست. مهربان باشیم چون همه زیر یک آواریم و نیکبختی مان حقیقتا جمعی است. مطمئن باشیم این تاریخ و این سرزمین و این ملت، همچنان اصرار به ماندن و به حفظ تاریخ و تمدن و شکوه خویش دارد. از دریای خزرتا خلیج فارس و از غرب تا شرق این کشور پهناور  ویکپارچه همچنان تابشگه خورشید جهان افروز بر مردمانی آزاده خواهد بود.