پنل امنیت روان، مدرسه ودانشگاه
احمد علی نوربالا، علیرضا خوشدل، سعدالله نصیری قیداری، مقصود فراستخواه
سیزدهمین دوره همایش سلامت روان و رسانه
"امنیت روان، رسانه و حقوق شهروندی، از وهم تا واقعیت"
با هدف ارتقا سطح سواد سلامت روان در جامعه
انجمن روانپزشکان ایران و مؤسسه خیریه مجتبی معین
در موسسه نیکوکاری رعد
زمان:سه شنبه اول اسفند 1402، ساعت 10:۳۰ صبح
شهرک غرب – فاز دو – هرمزان – پیروزان جنوبی – شماره ۷۴
صلح زمانی بسط می یابد که دیگری سازی نکنیم
آموزش در ایران، نابرابری طبقاتی قومی ومذهبی و زبانی بازتولید میکند واین به فرهنگ صلح لطمه می زند
امروزه آن چه در جهان ما و جامعه ما بازتولید می شود، صلح نیست بلکه ناصلح است
فرهیزش ، سال سوم، بهمن 1402: شماره 12
به مناسبت روز جهانی آموزش و صلح
گفتگو با نعمت الله فاضلی و مقصود فراستخواه
مردمان در آموزش و پرورش راه می روند
مردمان آموزش و پرورش ، معلمان، خانواده ها و دانش آموزان وحتی مدیرانی هستند که گاه عملکردهای تعریف ناشدۀ خود را دارند.
مردمان آموزش و پرورش در فضاهای میان ساختارهای رسمی آن راه می روند؛ مثل راه رفتن مردم در شهر به رغم سیاستهای رسمی.
این راه رفتن ها واین اعمال اجتماعی در زندگی روزمره کلاس ها ومدارس، فورم هایی از عاملیت تولید می کند.
اشکالی از برنامه درسی پنهان وارونه از سوی دانش آموزان، معلمان وخانواده های شان در جهت عکس برنامه درسی پنهان رسمی جریان دارد.
دانش آموزان ودرسها یکسره همان نمی شود که گفتمان رسمی از او می خواهد.
اعمال مردمان به همراه کنش اشیاء آموزشی جدید موبایلی- اینترنتی، عملکردهایی ایجاد می کنند که لزوما در چارچوب سیاستها نیست.
از بحث فراستخواه در نشست تحلیل گفتمان آموزش و پرورش، 16 دی ماه 1402 ، خانه اندیشمندان علوم انسانی
نقد و بررسی کتاب تحلیل گفتمان های آموزش و پرورش ایران پس از انقلاب
مصطفی قادری
علیرضا صادقی
رمضان برخورداری
مقصود فراستخواه
دبیر نشست:حسن عماری
شنبه 16 دی 1402 ساعت 17
خانه اندیشمندان علوم انسانی، سالن خیام
برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.
ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
در نخستین گام از این نشست، مقصود فراستخواه به این سوال پاسخ داد که میان نظام آموزش عالی ایران و نظام آموزش عالی مدرن چه تشابهات و تمایزاتی وجود دارد. این صاحبنظر که در موسسه پژوهش و آموزش عالی به عنوان استادتمام مشغول به کار است، در پاسخ به سوال یادشده گفت که شباهت اصلی نظام آموزشی در ایران با جهان مدرن صرفا اسم آن است. این صاحبنظر افزود که در کشورهای مدرن، نظامهای آموزشی موفق بر عقلانیت و یادگیری پیشرفتگرا استوار شدهاند و بر مبنای خردورزی و خردباوری پیش میروند. به گفته این کارشناس، ابتکار عمل در نظامهای آموزشی مدرن در دستان جامعه قرار دارد و مدرسه و دانشگاه، به عنوان نهادهای نظام آموزشی، بخشی از محلات و شهرها به شمار میروند. این استاد دانشگاه معتقد است نقش دولت در کشورهای پیشرفته صرفا حمایتی است تا آموزش به مثابه یک کالای عمومی در دسترس همگان باشد. فراستخواه تاکید کرد که برخلاف کشورهای پیشرفته، در ایران آموزش ملک طلق دولت است؛ یعنی نظام آموزشی به مثابه یک ابزار در خدمت ایدئولوژی قرار دارد. فراستخواه دخالتهای ایدئولوژیک در برنامه آموزشی، گزینش اساتید و برنامهریزی آموزش را مصداق سیطره سیاست ایدئولوژیک بر آموزش در ایران تلقی کرد و آن را عامل انسداد نظام تعلیم و تربیت و علم در جامعه ایران دانست. فراستخواه در ادامه مشکل دیگر نظام آموزشی را وجود شکاف میان افراد عادی و متصدیان نظام آموزشی دانست؛
به بیانی دیگر، درحالیکه جامعه تلاش میکند با سرمایهگذاری در کودکان خود، راه پیشرفت را برای نسل بعدی هموار کند، چنین مقصودی از سوی تصمیمگیران نظام آموزشی پیگیری نمیشود. او سخنان خود را با ذکر این نکته به پایان برد که دولت به جای حمایت از تعلیم و تربیت، به دنبال مداخله در تعلیم و تربیت است. به زعم او راهحل خروج از شرایط فعلی این است که دولت این حوزه را به جامعه تحویل دهد و به جای نقش فعلی، به نقش حمایتگری از آموزش بازگردد، چراکه استقلال و اختیارات کافی شرط لازم موفقیت نظام آموزشی است.
متن کامل گزارش در :
پاردوکس سیستم آموزش کشور :
دولت به مدرسه و دانشگاه می گوید از هر کجا میخواهید درآمد بدست بیاورید اما محتوای آموزشی و اختیارات همه امورتان با من !
گزارش اجتماعی
در مدرسه پاییزه مؤسسه «رشد، حمایت ، اندیشه»
آموزش در ایران ؛ راه حل و مسأله
مشق امشب
و بحثی با شرکت مصطفی ملکیان، نعمت فاضلی و مقصود فراستخواه
جمعه 16 تیر 1402
ساعت 4 تا 7 عصر
سواد خواندن کودکان ایرانی در 20 سال 1380 تا 1400 طبق گزارش پرلز (https://pirls2021.org/results/)
همواره در آخرین رتبه های کشورهای شرکت کننده بوده است.
کشورهایی مثل عربستان،عمان، قطر، بحرین و امارات رشدهایی در این سالها داشتند.
کودکان سنگاپوری در این آزمون پیشتاز میدان هستند.
این درخشش، ریشه در «بدن اجتماعی کودکان» دارد.
آموزش و پرورش ما درگیر فرهنگ تعلیم وتربیتیِ متحجر، و اسیر ایدئولوژی بستۀ دولتی شده است.
بدن اجتماعی کودکانِ سنگاپوری به پشتوانۀ اقتصاد موفقشان، مهارت خواندن ودرک مطلب بالا دارد
وهمینطور است کشورهایی که دربالا ذکر شد.
برای داشتن کودکانی برخوردار از سوادِ خواندن بهتر که بتوانند در دنیاهای متفارت جاری و آتی زندگی بکنند نیاز داریم به آموزش و پرورش مستقل عقلانی، حرفه ای و اجتماعی.
نیاز داریم به معلمان توانمندسازی شده، به فضاهای آموزشی با کیفیت، به مادران توانا ، به زندگی شاد در مدرسه، فرصتهای آموزشی برابر در تهران تا بلوچستان ، و...
نیاز داریم به کتابخانه های مجهز، به خروج از تکنیک زدگی و حفظیات طوطی وار و به رشد قابلیتهای تفکری و ادبیات و زبان و ارتباطات در دانش آموزان،
نیاز داریم به کودکانی با بدن اجتماعی، اقتصادی و فرهنگیِ نیرومند، تخیلهای خلاق، شادی، قدرت مشارکت، امید و سرزندگی
ما دانشجویان قدیم و جدید هرکدام قصه ای داریم با استادمان. دوست داشتیم یک روز کنارش جمع شویم و بگوییم و بشنویم و باهم لحظاتی فارغ شویم از روزمرگی ها... تنفس کنیم در خاطرات یادگیری و اخلاقمندی، لمس کنیم حظ باهم بودگی را و شاید شروعی باشد برای تجربه های جدید.
لحظه شمار دیدارتان...