مرز را پرواز تیری می دهد سامان.......

https://t.me/mfarasatkhah/579

مرز را پرواز تیری می دهد سامان.......

اسطوره ها گاه بازتابی از کمبودهای تاریخی و رؤیاهای فروخوردۀ مابودند. با پرواز تیری که مرز ایران را سامان بدهد، داستان آرش کمانگیرخلق شد.

آن پرواز تیر، امروز نه از سوریه و لبنان یا عراق ، نه از مجادلات و رجز های سیاسی یا تجهیزات خالی نظامی، بلکه از کمان «توسعۀ ایران» بر می خیزد. دریغا که توسعه اقتصادی و صنعتی و «دانش بنیانِ» ما بشدت با توسعه سیاسی گره خورده است. ای کاش تا این مقدار جامعه سیاسی نبودیم، کاشکی ایران در درجه اول با تغییرات اجتماعی و اقتصادی و مدنی و فرهنگی و شهری وارتباطی و علمی وصنعتی پیش می رفت و سیاست نیز در دامن آن واز رهگذر آن توسعه می یافت. اما صد افسوس که جامعه ما ، بیش از اینکه یک جامعه کلاسیک طبقاتی باشد و با حرفه ها و صنوف و«ان جی او» ها وجنبش های کوچک اجتماعی تحول پیدا بکند به دست موج سواران سیاسی می افتد. برای این چنین جامعۀ نامنظم ، شدیدا نیازمند کنش عقلانی وارتباطی هستیم؛ عقلانیتی انتقادی واجتماعی که متأسفانه فعلا موکول ومتوقف به دو امر مهمِ سرنوشت ساز شده است: یک.احیای دیپلماسی عقلانی وصلح جویانه و تعامل کننده با جهان البته از موضع عزت و مصلحت که با افراطی گری ایدئولوژیک آن را تعطیل وناکار کرده ایم، دو. اصلاحات اساسی ساختاری وقانونی برای رفع موانع دموکراسی وحقوق بشر در داخل با تأکید بر گفت وگوی صلح آمیز وتوافق ملی با کسب نظر ملت و حفظ ثبات و تمامیت ارضی و مصالح عمومی ومراقبت از بدتر شدن اوضاع برای موج سواران بعدی! .... «زمین خاموش بود و آسمان خاموش، تو گویی این جهان را بود با گفتار آرش گوش....».