سهم کنشگران مرزی در توسعه شهری

 سهم کنشگران مرزی در توسعه شهری

وقتی کلیّت سیستم و ساختار و نهادها از هوشمندی لازم برخوردار نیستند

و شکاف میان سیستم با زیستْ­جهان اجتماعی هست

به عاملان هوشمند چشم امید می دوزیم که بتوانند بین جهان زندگی  و سیستم تردد کنند.

از اینها به «کنشگران مرزی» تعبیر کرده‌ام.

اتفاقا غالب این کنشگران مرزی نه نخبگان مشهور بلکه نخبگان معمولی هستند.

آنها از عقلانیت ارتباطی بهره مندند و در سطوح میانی و پایین سیستم به عنوان کارشناس و یا مدیر، برای شهر وجامعه،  تولید فضا وفرصت می کنند

گاه نیز در بیرون سیستم، ظرفیتهایی مثل سازمان‌های مردم¬نهاد به وجود میاورند

و  به طور مداوم بین سیستم و زیست جهان در تردد و رفت و آمد هستند

تا بلکه ارتباط، گفتگو و آشتی برقرار بسازند.

بلکه بتوانند خواسته‌های متراکم  مردم را به فعالیتهای عملیاتی تبدیل کنند

مطالبات انباشته و پُرحرارت را تقطیر  و تلطیف کنند و به صورت برنامه‌هایی اجرایی در بیاورند

به این امید که تا حدی از میزان فرو بستگی سیستم بکاهندو برای مردم، تولید فضا و نهادسازی بکنند 

   از گفت وگوی حمید رزاقی با مقصود فراستخواه

 در بارۀ سهم کنشگران مرزی در توسعه شهری تیرماه 1401  در اینجا

    https://b2n.ir/y20004