دین و مشکل آموزه ها و فهم های غیر اخلاقی

مقصود فراستخواه در گفت و گوی ماهنامه تخصصی علوم اجتماعی «اندیشه اصلاح»، با موضوع «ایرانیان، بحران اخلاق  وکارایی نهاد دین»،  سال ششم، شماره نهم ، تیر 1401 صص 3-9 

§       اخلاق، یعنی احترام به دیگری، حس حضور دیگری

§       اخلاق یعنی پذیرش دیگری و زیستنِ صلح آمیز با دیگری 

§       یعنی همچنانکه به عقیده خود احترام قائلیم، به عقیده و سبک زندگی دیگری نیز احترام بگذاریم. این همان اخلاق است

§       مشکل جامعه ما این است که دولت می‌خواهد محتوای اخلاقی جامعه را تعیین کند

§       این،کارِ دانشمندان و مصلحان، متفکران مستقل، نهادهای مدنی، اجتماعی، صنفی، حرفه ای، محلی و سازمان های مردم نهاد است.

§        اینها هستند که می توانند روح احترام، دیگرپذیری، نوع‌دوستی، همبستگی، هم فهمی و گفت وگوی صلح آمیز را میان شهروندان تقویت بکنند    

§       موضوع دیگر اینکه خود دین، چقدر اخلاقی است؟ در خود دین تاریخی(نه مطمئنا آنچه حقیقی متعال از بشر می خواهد) آموزه های غیر اخلاقی شکل می گیرد  و نیز درکهای غیر اخلاقی از دین میان گروه هایی از مردم  رواج می یابد.

§       در این صورت حتی اگر دولت هم دخیل نباشد چون فهم این گروه ها از دین و نوع تعلیم وتربیت دینی شان مشکل دارد، اینْ منشأ نفرت، خشونت و دیگرستیزی می‌شود.    

§       بدتر از همه وقتی است که دولت نیز از این کارها حمایت یا حتی آن را تحریک و تشویق بکند