کودکان ایرانی با این بدنِ اجتماعی نحیف شان چه کنند؟

             سواد خواندن کودکان ایرانی در 20 سال 1380 تا 1400 طبق گزارش پرلز (https://pirls2021.org/results/)

           همواره در آخرین رتبه های کشورهای شرکت کننده بوده است.

کشورهایی مثل­ عربستان،عمان، قطر، بحرین و امارات رشدهایی در این سالها داشتند.

کودکان سنگاپوری در این آزمون پیشتاز میدان هستند.

این درخشش، ریشه در «بدن اجتماعی کودکان» دارد.

آموزش و پرورش ما درگیر فرهنگ تعلیم وتربیتیِ متحجر،  و اسیر ایدئولوژی بستۀ دولتی شده است.

بدن­ اجتماعی ­کودکانِ سنگاپوری به ­پشتوانۀ اقتصاد موفق­شان، مهارت ­خواندن ودرک ­مطلب بالا دارد

وهمینطور است کشورهایی که دربالا ذکر شد.

برای داشتن کودکانی برخوردار از سوادِ خواندن بهتر که بتوانند در دنیاهای متفارت جاری و آتی زندگی بکنند نیاز داریم به آموزش و پرورش مستقل عقلانی، حرفه ای  و اجتماعی.

نیاز داریم به معلمان توانمندسازی شده، به فضاهای آموزشی با کیفیت، به مادران توانا ، به زندگی شاد در مدرسه، فرصتهای آموزشی برابر در تهران تا بلوچستان ، و...

نیاز داریم به کتابخانه های مجهز،  به خروج از تکنیک زدگی و حفظیات طوطی وار  و به رشد قابلیت­های تفکری و ادبیات و زبان و ارتباطات در دانش آموزان، 

نیاز داریم به کودکانی با بدن اجتماعی، اقتصادی و فرهنگیِ نیرومند، تخیل­های خلاق، شادی، قدرت مشارکت، امید  و سرزندگی