مقاومت ذهنی برای تغییرات عینی

وضع کنونی ایران برای زندگی معمولی بخش مهمی از شهروندان، خوب نیست. سیستم­ها از آنان حمایت نمی­ کنند بلکه سر به سرشان می ­نهند. در چنین وضعیتی و برای تغییرش، راهی نیست جز اینکه به قابلیت های عالی شناختی در مغز خود برگردیم. این قابلیت­ها از ما، انسانی شکیبا، تاب آور، فعال و منتقدِ خلاقی می ­سازد.

در این دنیای طوفانی، بادبان قایق ما، ذهن ماست تا برای ساختن مجدد ایران، نیروهایی نهفته در خود کشف بکنیم.سیستم اگر مشکل دارد این پایان ما نیست.انسان همیشه می ­تواند آغازی تازه بکند. این کمک می­ کند که در این سرزمین اقامت فعال داشته باشیم و برای تغییر اوضاع کشورمان روش های مؤثرتری تدارک ببینیم.

توسعه همواره محصول تلاش کنشگران انسانی، اندیشمندان، دانشمندان، منتقدین، فعالان مدنی و سمنی،‌ روزنامه نگاران و مصلحان جامعه است. باید مقاومت ذهنی بکنیم، نقد بکنیم و راه نشان دهیم. من اگر جای پای محکمی در هستی خویش نداشته باشم و اگر برنامه ای قوی برای توسعه شخصی خود نداشته باشم، برای تغییر اوضاع وتوسعه کشور نیز موثر نخواهم بود.

چکیده ای از مصاحبه مجله مغز وشناخت (ش 25 ، بهار 1402) با نویسنده کتاب «ذهن و همه چیز»

لینک دسترسی به فصل نامه مغز و شناخت:

https://b2n.ir/s98637