مقصود فراستخواه

فضایی میان ذهنی در حوزه عمومی نقد و گفت وگو

مقصود فراستخواه

فضایی میان ذهنی در حوزه عمومی نقد و گفت وگو

جان های لگدکوب شده

جان های لگدکوب شده 

این گردونه تولید برای مصرف  ومصرف برای تولید بدون اینکه خبر داشته باشیم هارمونی ما انسانها با طبیعت  را برهم می زند   و حیات معنوی مان را دچار فرسایشی خاموش می کند. در نتیجه ربط عمیق خودمان با سعۀ هستی ، با کائنات ، با طبیعت و با زمین از دست می دهیم. جان ها همه روز لگدکوب مصرف پرستی می شوند . همان طور که زیمل جامعه شناس آلمانی نیز در حیات ذهن وکلانشهر از منظر دیگری توضیح می دهد ؛  ذهن مردمان این روزگار به سبب درگیری های روزمره در کثرت شهرهای بزرگ  فرصتی برای تألیف خود و مجموع شدن ندارد  و هشیاری معنوی  و ذهن آگاهی خویش را از دست می دهد. در این شرایط ذهن بسیاری از ما به جای ذهنی سرشار، ذهنی انبار می شود  واز حقیقت حس حضور در لحظه ها در می مانیم؛ حاصلش دلتنگی های انسان مدرن  وپسامدرن امروزی است

(بخشی از بحث فراستخواه دربارۀ نه گانۀ شخصیت آدمی، خانه اندیشمندان علوم انسانی )  

https://www.instagram.com/p/CCEUXhZpzpi/

بحران معنا ومسألۀ امید

بحران معنا ومسألۀ امید

تجربه فراق و تفرق در شرایط کرونایی : 1. فراق و جداافتادگی از خود

تجربه فراق و تفرق در شرایط کرونایی


طی دوساعت بحث  مقصود فراستخواه وگفت وگو در انجمن دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی،

 بیست وشش فروردین 99 به ابعاد مختلف این موضوع پرداخته شده


چند نمونه از تکه هایی کوتاه این بحث در اینستاگرام مقصود فراستخواه با نشانی زیر منتشر می شود


تکه نخست:

فراق وجدا افتادگی از خود 

هرچند در خانه می مانیم  و مکان اینکه توجه مان از اشیا به خودمان  معطوف شود ولی

ما به خود نزدیک  واز خود دوریم، آیا این شگفت نیست؟

ما خود را در اجتماع کشف می کنیم

ما هیچ، ما ربط...

ما فردیت خود را در ربط  با جهان ، با اشیا ، با طبیعت ، با کائنات ودر ارتباط با دیگران باز می یابیم

ما خود را در آیینه دیگران می جوییم

دیگران نیمه گمشده ما هستند.....

در اینجا:https://www.instagram.com/maghsoud.farasatkhah/

فراق؛ ذهن وهمه چیز .....و گفت وگویی دربارۀ قرنطینه

فراق

ذهن وهمه چیز

گفت وگویی دربارۀ قرنطینه 



با حضور مقصود فراستخواه

و رجوعی مجدد به کتاب «ذهن وهمه چیز» طرحواره هایی برای زیستن

انتشارات کرگدن، چاپ سوم

زمان : سه شنبه 26 فروردین 99، رأس ساعت 17

انجمن اسلامی دانشجویان آزاد اندیش

دانشکده روان شناسی  وعلوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی

ثبت نام از طریق آی دی @fatemehbanaha

اینجا 

 

https://www.instagram.com/p/B-54jdwp82d/?igshid=zolbl35f9iop


فضایل دنیای کرونایی ما (7) در ستایشِ «خِردِ انتقادی»

فضایل دنیای کرونایی ما (7)    

در ستایشِ «خِردِ انتقادی»


https://www.instagram.com/maghsoud.farasatkhah/

فضایل دنیایِ کرونایی ما(2) ؛ حساس بودن به شواهد



فضایل دنیایِ کرونایی ما(2) ؛   حساس بودن به شواهد


 ویروس کرونا شاهدی است بر آسیب پذیریِ تمدن ما و بویژه ساختارهای ناکارامدِ ما وغفلتهای سیستماتیک. صدای ویروس با سر وصدای دلخراش سیاست رسمی خفه نشد نه در ایران ونه در آمریکا، او به زنجیرۀ حیات خود ادامه داد، ویروس امری غیر رسمی است.

فضیلتی است چشم ها را گشودن و نگریستن. واقعیتهای عالَم را دیدن و به شواهد پیرامون حساس بودن؛  شهامت فهم خطاها. فروتنی ذهن به وقایع و تجربه ها. شنیدن نقدها و آمادگی اصلاح باورها.

حقیقت در تصاحب ما نیست، متمرکز در ذهن ما نیست، بسی فراخ است ومنبسط در صداهای بیرون ماست. گوش کن! ما مسؤول بی التفاتی های خویشیم. ما گرفتار ناشنوایی سیستماتیک هستیم.دعاوی و جزمیّاتی در ذهنمان فرورفته، و با آنها دنیایی نیز ویران شود حساس نیستیم.

کلّی گویی های ما، خطابه ها و عباراتی تهی اند. عالمِ واقع در عینیتی بیرون از این کلیات جاری است و ما التفات نمی کنیم.

سخنان را می شنویم ولی گوش نمی دهیم. نشانه ها فراوانند نمی بینیم. می بینیم و بی التفاتیم. اطلاعات فراوان داریم اما کمیابی دنیای امروز توجه به اطلاعات است نه داشتن اطلاعات.

«رَجعِ بصَر»چه فضیلت گرامی است که ما از او بی بهره ایم. دوباره نگاه کن، جور دیگر ببین، چشمها را بشوی، تأمل کن، برگرد. 



https://www.instagram.com/p/B-EggEEpTCD/