دینورزی تحت تأثیر کرونا به چه سمتی خواهد رفت؟
کرونا و شیوع امر پسامدرن
مقصود فراستخواه، پژوهشگر جامعهشناسی دین و استاد برنامه ریزی توسعه، آموزش عالی، معتقد است همان طور که وبا ایران را به سمت امر مدرن سوق داد که سبب ظهور مشروطه و بعداً نوسازی شد، کرونا نیز این تأثیر را خواهد گذاشت و ایران را به یک جامعه پسامدرن سوق خواهد داد.
به گزارش #خبرگزاری کتاب ایران........
با پاندمی کووید-۱۹ ممکن است گرایش گروه هایی از جامعه به بعضی رازها و آیینها بیشتر شود. به ویژه در ایران که در لایههای زیرین و ناخودآگاه فرهنگیاش تقدیرگرایی نهفته ای هست. استعارۀ خلقت و فکر تقدیر در اعماق اجتماعی ما پنهان است وبا این بحرانها وفجایع در بخش های از جامعه احتمالا فعال تر هم بشود.
اگر کلرا(وبا) در سدۀ 1300 خورشیدی به شیوع امر مدرن منجر شد، کرونا هم سده 1400 ایران را با شیوع امر پساسکولار و پسامدرن رقم خواهد زد. البته همان طور که در مدرنیتۀ ایرانی، دین هم به انحای مختلف حضور داشت، در پسامدرن ایرانی نیز دین و غیر دین هر دو حضور خواهند داشت. تصور میکنم شاهد شکل های مختلفی از دین وسنت خواهیم بود، در کنار انواع افکار غیردینی مدرن و پستمدرن.
متن جامعه ایران با سیاستهای رسمی چندان همداستان نیست و به سوی شرایطِ متکثر تری(پلورال تری) پیش رانده می شود که در او اشکال مختلفی از دین و غیر دین ناگزیر به این نتیجه می رسند که باید با هم کنار بیایند و زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند. ا از گفتگوی خدادادخادم با # فراستخواه، شهریور 99
و اینجا
دانش مقفّل و معطّل در ایران
مقصود فراستخواه در نشست نقد «جستارهایی در آموزش عالی، علم و بحران کرونا در ایران» در 24 شهریور 99 در مؤسسه مطالعات فرهنگی واجتماعی به نقدهایی دربارۀ ساختار علم در ایران پرداخت و گفت: علوم اجتماعی و انسانی در ایران مقفل است، قفل شده است و در قفسه هاست ، صامت است و صدایش در کریدور های حکومتی وحوزه عمومی بلند نیست و نمیتواند یافتههای خودش را بیان کند. این همان سندورم قفسه در ایران است در بعد از انقلاب علاوه بر دانش مقفّل، دانش معطّل را هم داریم. کتابهایی که نمیتوانند بر اداره کشور تأثیر بگذارند، دانش در ایران ، اقتدار لازم را ندارد و زبانش بسته است و مقفل و معطل است. دانشی نیست که بر افکار عمومی، مدیران و ... فشار بیاورد. نمی تواند خواب مردمی را بر هم بزند واقتدار لازم را در او نیست. دانش نیاز به صدای اجتماعی دارد.
فایل صوتی در اینجا
لحظهها، رویدادها و تجربههای اخلاقی
در فعالیت پژوهشی
نیمه گمشدۀ جامعۀ ایرانی
بررسی ریشه های خودکامگی در گفت وگوی محمد صادق کلبادی ومجله نسیم بیداری با #مقصود فراستخواه
چرا اخلاق اجتماعی در ایران کم اقبال شده است؟
مردم ایران یک نیمۀ گمشدۀ مثبتی هم دارند که باید به آن فکر کرد وآن را آزاد کرد و اجازه داد که شکوفا بشود. اگر ساختارهای سیاسی و اجتماعی و ساختار قدرت اصلاح بشود و در پی آن مشارکت ایجاد شود، آنوقت خلاقیتها بروز پیدا میکند. وقتی انسانها احساس میکنند که در امور مشارکت دارند دیگر دلیلی برای این به اصطلاح خودمداریها نیست. وقتی میتوانند از راههای قاعدهمند و از طریق خیر عمومی منتفع شوند، دیگر سود خود را در ضرر دیگری جستجو نمیکنند.
همه چیز با نصیحت اخلاقی افراد، درست نمی شود، بلکه ساختارقدرت را اخلاقی و پاسخگو کنیم
رفتار مردم پا به پای بهبود ِ سیستم های اجتماعی بهتر می شود .
قواعد و ریل گذاری های قانونی ، مهم اند.
در بانکها که دستگاه نوبتدهی گذاشتند، بخشی ازمناقشات مراجعین خود به خود رفع شد
متن کامل مصاحبه :
نسیم بیداری ، شهریور 99، ش97: صص 113-117
بخش دوم وپایانی فایل صوتی ِ
«تاریخ پژوهی انتقادیِ عاشورا و تیپ شناسی شخصیتی –اجتماعی»
در اینجا
فایل صوتی تاریخ پژوهی انتقادی عاشورا و تیپ شناسی شخصیتی،اجتماعی؛
بخش اول
در اینجا:
تاریخ پژوهی ِ انتقادی عاشورا
و تیپ شناسی ِ شخصیتی اجتماعی
سخنران: مقصود فراستخواه
زمان: یکشنبه، عاشورا، نهم شهریور، ساعت 8 تا 10 شب
لینک ورود به عنوان میهمان در اسکای روم:
https://www.skyroom.online/ch/iranhr/a1
پخش همزمان به صورت زنده از صفحه اینستاگرامی زیست اخلاقی:
آموزش نحوه ورود به اسکای روم برای شرکت در برنامه :https://www.instagram.com/p/CEfD79bAOAN/
اطلاعیه در صفحه اینستاگرامی مقصود فراستخواه :
دلالتهای عرفانی واجتماعی عاشورا
تأملی مجدد
پنجشنبه شش شهریور 1399 ساعت هفت عصر به صورت لایو اینستاکرام
در اینجا:
@iranbiafa
رهایی از رنجهای مان
رنجها بخشی از جهان واقعی ما هستند. این جهان بنا به سرشت خویش هرگز خالی از رنج واندو نیست. حتی برای تولید وتجربۀ لذت وشادی باید رنج بکشیم . برای تعمیم لذتها به عموم مردمان وبرای داشتن شادی های پایدار باید بار رنجهایی را بر دوش بکشیم. لذتها و رنجها، شادی ها وغم ها در هم تنیده شده اند وشکوه را باید در همین رنگین کمان غم و شادی بجوییم . تا می توانیم باید برای تقلیل محنتها ومرارتها کوشش عقلانی و جمعی بکنیم اما نه تنها خود این کوششها حاوی رنجهایی است بلکه بعد از هرکوشش نیز رنجهایی همچنان باقی خواهد ماند. باید آموخت که با این رنجها به نحوی معنادار و رضایتبخش همراهی فعالی کرد. مسأله فقط تحمل رنج نیست می توان به غم ها معنا بخشید و در غم ها غوطه خورد و رنجها را گرامی داشت. ما در لبه های تماس خویش با جهان وبا خود ، عمدتا به تعینات مادی انس ذهنی گرفته ایم که کم و زیاد می شوند و می آیند ومی روند اما مهم آن سطحی عمیق از وجود است که اندرکمال خویش ساری است. بهترین پاسخ ما به بودن مان در اینجا شجاعت بودن است، احترام به هستی وبه کائنات وبه خود وبه دیگری است . فعالیت شخصی ومشارکت جمعی است ، به اشتراک گذاشتن صمیمانه خودمان در بهبود شرایط زندگی در این جهان است.
بخشی از سخنان مقصود فراستخواه در آیین سوگواری مادر اسماعیل خلیلی ( از دوستان وهمکاران ) ، 29 مرداد 99
در اینجا
https://www.instagram.com/p/CEHNCXLpMua/